نوشته های یک روح تنها

وقتی پا رو زمین گذاشتی٬تنهایی ات هم شروع شد.

نوشته های یک روح تنها

وقتی پا رو زمین گذاشتی٬تنهایی ات هم شروع شد.

پدر

سلام پدر...
انگار همین دیروز بود که صدای زیبای اذان گفتنت در گوشم طنین انداخت و اینگونه از همان آغازین حیات مرا به سوی نور و روشنی رهنمون شدی.
در لحظه لحظه ی زندگی ام با نغمه نغمه ی هدایتی آشنا شدم که تو سراینده اش بودی و 
مسیر زیستنم را با چراغهای ایمان ٬ دانش ٬ تلاش و  مهرورزی منور کردی.
حال چگونه این همه لطف و ایثار خدایی ات را سپاس گزارم.
                                                                      پدرم٬آموزگار زندگی
                                                                                روزت مبارک
                                 


نظرات 3 + ارسال نظر
من پنج‌شنبه 27 مرداد 1384 ساعت 11:41 ق.ظ http://pardismadhouse.blogsky.com

شما مرده ها چه جوری به اینترنت وصل میشین؟

پارسا پنج‌شنبه 27 مرداد 1384 ساعت 11:43 ق.ظ http://khalvatkadeh.blogsky.com

سلام دوست خوبم
زیبا نوشته بودی؛ راستش تا حالا اینطوری در مورد پدرم فکر نکرده بودم. اذون گفتن رو میگم... چقدر آدما غافلن! البته خودم رو میگم.
بقیه مطالب رو هم خوندم ؛ زیبا بود.
موفق باشی.

الف.کاف جمعه 10 اسفند 1386 ساعت 06:55 ب.ظ

خوش به حالت خانوم... خوش به حالت...

دلم بازم گرفت خدایا...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد